Kavyanjali / भावनांची ओंजळ, ओळींतून उमललेलं जग

ती कळी

वय कोवळ कोवळ  नाजूक सावळ कोण आला तो वेताळ केले तिलाच घायाळ...

विठुमाई

पंढरीच्या विठुराया कस चाललंय तूझ्या घरी काय म्हणते तुझी रखुमाई आहे न ती बरी?

वृद्ध आईबाबा..

बऱ्याच वर्षांनी शहरातून लेक आला घरी दाटून आल्या माऊलीच्या नयनी हर्षाच्या सरी! ...

एक फुलपाखरू

रंगीबेरंगी फुलपाखरू होत एक भिरभीरणार या फुलातुन त्या फुलाचा मकरंद चाखणार इ...

तिचा एकांत...

तू होतोस अरे अबोल, आणि शांत मी मात्र तेव्हा भोगत असते एकांत

फक्त तू...

ती पहाट रोज व्हावी तुझी छबी मला दिसावी न दिसेल छबी मजला ती पहाट खोटी ठरावी!...

अज्ञत

हरविली वाट स्वतःची, गावं विसरलो माणुसकीचा, आरश्यातल्या प्रतिबिंबातही, चेहरा न...

एक तरी कन्या असावी.....

एक तरी कन्या असावी साऱ्यांच्याच पोटी चुकतील सारी पातके जरी असतील कित्येक अन कोटी

सिंधुमाय

जिवंत नव्हती माणुसकी उभ्या तिच्या मर्दात, थंडीने कुडकूडली अंधारात सारी रात

Bappa Maza...

आला आला बाप्पा माझा संपली प्रतीक्षा आगमनाची....

येतोय मी लवकरच...

येतोय मी लवकरच सारी तयारी झाली का? मला हवी तशी अन तशीच...